Włókniaki stanowią charakterystyczne zmiany guzowate na skórze, które choć łagodne, mogą budzić zaniepokojenie ze względu na swoje niewłaściwe dla większości estetyczne aspekty. Pomimo że stanowią postać nowotworu, nie są związane z procesem złośliwego rozrostu. Ich usuwanie jest raczej kwestią kosmetyczną i psychologiczną, mającą na celu poprawę wyglądu i pewności siebie. Wiele osób decyduje się na ich usunięcie, by pozbyć się dyskomfortu związanego z ich obecnością.
Jak wyglądają włókniaki? Rodzaje włókniaków
Włókniaki, w zależności od swojej konsystencji, dzielą się na miękkie i twarde. Charakteryzują się unikalnym wyglądem i właściwościami. Włókniaki miękkie cechują się kulistymi guzkami o zmiennej wielkości, które mogą występować bezpośrednio na powierzchni skóry lub być połączone z nią za pomocą pasm tkanki. Ich kolory zazwyczaj zbliżone są do naturalnego koloru skóry, choć mogą przybierać także odcienie brunatne. Co istotne, są one miękkie w dotyku, co umożliwia ich delikatne wgniatanie w głąb skóry. Często występują mnogo, tworząc grudkowate skupiska, zwłaszcza na szyi, dekolcie, pod pachami, pod piersiami, w pachwinach czy na powiekach. Włókniaki twarde, z kolei, są pojedynczymi guzkami o kolorach sięgających od czerwonego do brunatnego, z powierzchnią gładką lub szorstką. Są zwykle twardsze w dotyku i pojawiają się przeważnie na kończynach.
Włókniaki przyczyny powstawania tej nietypowej zmiany
Przyczyny powstawania włókniaków są zróżnicowane. Włókniaki miękkie często pochodzą z czynników wrodzonych i mogą być związane z pewnymi schorzeniami genetycznymi. W przypadku włókniaków twardych mogą one wynikać z wcześniejszych urazów, zranień, ukąszeń lub miejscowych stanów zapalnych. Rozpoznanie włókniaka powinno być dokonane przez wykwalifikowanego dermatologa, który będzie w stanie odróżnić te zmiany od innych patologii skórnych. W przypadku licznych zmian, szczególnie na prąciu, konieczne może być wykluczenie innych schorzeń, takich jak kłykciny kończyste.
Jak usunąć włókniaki?
Choć nie ma medycznej konieczności usuwania włókniaków, wiele osób decyduje się na tę procedurę ze względów kosmetycznych. W przypadku większych zmian zaleca się wycięcie chirurgiczne, choć pozostawia to blizny. Alternatywne metody obejmują elektrochirurgię, w której zmiany są wypalane prądem elektrycznym. Krioterapię, polegającą na wymrażaniu guzków ciekłym azotem, oraz laser frakcyjny CO2, który umożliwia “wyparowanie” guza poprzez przemianę wody śródkomórkowej w gazową parę wodną. Istotne jest zrozumienie, że po usunięciu włókniaków, nie towarzyszą one ból czy swędzenie, jednakże istnieje ryzyko ich ponownego pojawienia się.
